Οι ηγέτες κι οι ουρές τους...

Μας ζάλισαν τον έρωτα
μ' αυτές τις αρχηγίες,
που στα κανάλια βγαίνουνε
και λένε παπαρίες.

Άλλοι προδότες βλέπουνε
κι εκδοτική μαφία
και φωνασκούν παράφωνα
κάνοντας φασαρία.

Τον ιδρυτή θυμήθηκαν
και πάλι ν' αναφέρουν,
μόνο που δε θυμήθηκαν
το Κοσκωτά να φέρουν.

Πως γίνεται και μας γυρνούν
ανάποδα τη ζήση
μα, ρε παιδιά, δε βρίσκεται
κανείς να τους... ξυπνήση;

Μπιτ για μαλάκες μας περνούν;
Δε θέλουνε το νέφτι
που θεν τον άχρηστο αρχηγό
να μας τον πουν Ηγέτη;

Βρε σεις, θε να τους πει κανείς,
δε βλέπετε μπροστά σας
που χάσατε στις εκλογές
όλα τα ποσοστά σας;

Δεν είδατε πως από κει
που ήτανε χαμένη
η Νουδουλίτσα στο ψυχρό
τα σώβρακα σας παίρνει;

Τον πάτο τον αγγίξατε
κι ίσως να σας αρέσει
που ο Κωστάκης θέλετε
να σας ξαναβαρέση.

Πηγαίνετε γυρεύοντας
να μείνετε στο ράφι
και όλες οι προσπάθειες
να σας πηγαίνουν στράφι.

Δικαίωμά σας, μάγκες μου,
να θέλετε το Γιώργο
αφεντικό στη πλάτη σας
με το... μεστό του λόγο.

Όμως μη μας προσβάλετε
και για πρωθυπουργό μας
εμείς δεν τονε θέλουμε,
για μαύρο ριζικό μας.

Αν πάλι βάλετε μυαλό
και βγάλετε Βαγγέλη,
μπορεί -ποιός ξέρει- κάποτε
η κάλπη να σας θέλει...

Ως τότε κάτσ'τε φρόνιμα
και μην παραληρείτε,
γιατί ποτέ κυβέρνηση
δεν πρόκειται να δήτε.