Είναι ένας παράξενος
που τονε λένε Ρέλλο,
που όλοι οι καναλάρχηδες
του βγάνουν το καπέλο.
Γιατί το κάνουν τώρ' αυτό;
θα αναρωτηθήτε.
- Γιατί είναι τσόγλανοι κι αυτοί,
μη ψάχνετε να βρήτε.
Πήγε ο τύπος ρε παιδιά
κι έριξε τον καφέ του
και λέρωσε τη κουστουμιά
του Βάγγου Βενιζέλου.
Τώρα γιατί το έκανε
ετούτος ο τρελός;
Μήπως γιατί τον έβαλε
ο Γιώργος ο μικρός;
Αυτό ρωτήσανε πολλοί
κι όλοι τον επροβάλαν,
ως απολύτως σίγουροι
πως κάποιοι τον εβάλαν.
Έτσι που πέρασε, που λες,
η τρέλα στα κανάλια,
δοξάζονται οι παλαβοί
που 'χουν τα ίδια χάλια.
Τάχα μου δεν επικροτούν
τη πράξη τη χυδαία,
αλλά πολύ εβόλεψε
και τη γνωστή παρέα.
Άλλαξε κι η Αυριανή,
δεν τους βολεύει πια
και κάποιον έπρεπε να βρουν
να κάνη τη λαδιά
ο «από μηχανής» τρελός
με τον καφέ στο χέρι
να δώση στ' αδιέξοδο
τη λύση όπως ξέρει.
Όμως η κάθε πράξη σας
τρελούς και αν στρατεύει,
δεν οδηγεί στη λύση αυτή
που ο αρχηγός γυρεύει.
Ό,τι κι αν λέτε για ΜουΜουΕ
για στρατευμένους νόες,
η απάντηση σας δόθηκε
με ψήφους φλογοφόρες.
Πάρτε και σεις απόφαση
τώρα που ήρθ' η ώρα,
πως δεν περνά το χρώμα σας
σ' αυτήν εδώ τη χώρα.
Ο «λαουτζίκος» μίλησε
σας τόπε καθαρά,
δε θέλει πια τα λόγια σας
που βγάζουνε σκουριά.
Πηγαίνετε στα σπίτια σας
«με αίμα αγορασμένα»
να λέτε τις ιδέες σας
πολύ μακριά από μένα.
Εγώ «λεβέντες ήρωες»
των «λαϊκών αγώνων»
δεν τα γουστάρω άλλο πια
λόγια των επιγόνων.
Ο ιδρυτής σας πέθανε,
πάρτε το πια χαμπάρι,
με ζόμπι η ζωή δεν προχωρά
δεν τρώμε πια κριθάρι.
Η πράξη σας το έδειξε,
επιάσατε τον πάτο,
κι αν δεν αλλάξετε μυαλά
σας παίρνει και το πιάτο...
που τονε λένε Ρέλλο,
που όλοι οι καναλάρχηδες
του βγάνουν το καπέλο.
Γιατί το κάνουν τώρ' αυτό;
θα αναρωτηθήτε.
- Γιατί είναι τσόγλανοι κι αυτοί,
μη ψάχνετε να βρήτε.
Πήγε ο τύπος ρε παιδιά
κι έριξε τον καφέ του
και λέρωσε τη κουστουμιά
του Βάγγου Βενιζέλου.
Τώρα γιατί το έκανε
ετούτος ο τρελός;
Μήπως γιατί τον έβαλε
ο Γιώργος ο μικρός;
Αυτό ρωτήσανε πολλοί
κι όλοι τον επροβάλαν,
ως απολύτως σίγουροι
πως κάποιοι τον εβάλαν.
Έτσι που πέρασε, που λες,
η τρέλα στα κανάλια,
δοξάζονται οι παλαβοί
που 'χουν τα ίδια χάλια.
Τάχα μου δεν επικροτούν
τη πράξη τη χυδαία,
αλλά πολύ εβόλεψε
και τη γνωστή παρέα.
Άλλαξε κι η Αυριανή,
δεν τους βολεύει πια
και κάποιον έπρεπε να βρουν
να κάνη τη λαδιά
ο «από μηχανής» τρελός
με τον καφέ στο χέρι
να δώση στ' αδιέξοδο
τη λύση όπως ξέρει.
Όμως η κάθε πράξη σας
τρελούς και αν στρατεύει,
δεν οδηγεί στη λύση αυτή
που ο αρχηγός γυρεύει.
Ό,τι κι αν λέτε για ΜουΜουΕ
για στρατευμένους νόες,
η απάντηση σας δόθηκε
με ψήφους φλογοφόρες.
Πάρτε και σεις απόφαση
τώρα που ήρθ' η ώρα,
πως δεν περνά το χρώμα σας
σ' αυτήν εδώ τη χώρα.
Ο «λαουτζίκος» μίλησε
σας τόπε καθαρά,
δε θέλει πια τα λόγια σας
που βγάζουνε σκουριά.
Πηγαίνετε στα σπίτια σας
«με αίμα αγορασμένα»
να λέτε τις ιδέες σας
πολύ μακριά από μένα.
Εγώ «λεβέντες ήρωες»
των «λαϊκών αγώνων»
δεν τα γουστάρω άλλο πια
λόγια των επιγόνων.
Ο ιδρυτής σας πέθανε,
πάρτε το πια χαμπάρι,
με ζόμπι η ζωή δεν προχωρά
δεν τρώμε πια κριθάρι.
Η πράξη σας το έδειξε,
επιάσατε τον πάτο,
κι αν δεν αλλάξετε μυαλά
σας παίρνει και το πιάτο...